Atıp kuşkuyu korkuyu özden
Nefrete kine daldın gidersin
Dünya denen hayat bagında
İyiyi kötüye yordun gidersin
Actın gözünden ince perdeyi
Unuttun mutluluk veren yüceyi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta