Gidersin Şiiri - Mustafa İbiş

Gidersin

Boşa gururlanma ey ben-i adem,
Ansızın dünyadan göçer gidersin.
Ecel fermanına engel olunmaz,
Rüzgârın önünde tozar gidersin.

Sevgiyi erdem et kırma kalpleri,
Mevla sever insanları seveni,
Yunus gibi okur isen alemi
Kıyamete kadar yaşar gidersin.

Eğer bir olursa sözünle özün.
Her iki cihanda ak olur yüzün,
Bu alemde Hızır olur rehberin,
Cenneti alada yaşar gidersin.

Olur isen yediveren gülleri,
Okşar geçer badı sabah yelleri,
Ne güz zarar verir, nede zemheri,
Cennet gülü gibi kokar gidersin.

Zalim olur isen perişan halin
Soran olmaz inan halin ahvalin,
Zakkum agacının gülleri gibi,
Bülbül'de konmadan solar gidersin.

İmamoğlu dünya han olmaya han,
Baş çiçek olsada son mezaristan,
Arif olur eğer dost kazanırsan,
İsmini dünyaya yazar gidersin.

Mustafa İbiş