Gidersin Şiiri - Hasan Öztürk 2

Bir gelir bir kalır asidir huyu,
Ne anı ne resmin avutmaz oldu.
Aşk sevda delisi bu can bu ruhu,
Düşlerin koynuna atar gidersin.

Bu ağır yürekte sıkışıp kalan,
İçime gömülü mayındır sevdan.
Gözümden hayalin geçtiği zaman,
Derinden yaralar açar gidersin.

Bu günde uzadı güneşin boyu,
Bulutla kapanır mavinin tonu,
Eşkalin bakarken yüzüme doğru,
Islak yollar çizer akar gidersin.

Bana bıraktığın bu kirli şehir,
Koz kilitli kapı paslanan demir,
Yıkılan köprüler kururken nehir,
Ömrüme sarı yaz katar gidersin.

Dünya kime kaldı ahir et kime,
Çekilmez dert verdin seni sevene.
Son kez dokunduğun aşk-ı kefene,
Bir karanfil atar döner gidersin.