Gidersin... Şiiri - Döndü Dülger

Gidersin…
Ama ardında bıraktığın her şey seslenir sana.
Bir gülüşün anısı dokunur ansızın omzuna,
Bir melodi sızar geçmişten,
Ve sen, kendinle yeniden karşılaşırsın.
Çoktan unuttum sandığın bir hatırlarla.

Gidersin…
Her durakta başka bir yorgunluk eklenir bavuluna.
Adım atmadığın sokaklar tanık olur gözyaşlarına.
Bir çay soğur içemeden,
Bir söz eksik kalır söylenmeden,
Bir bakış kalır içinde ki kırgınlıkları göstermeden,
Ve gece…
Her zaman ki gibi seni en iyi anlayan olur yeniden.

Gidersin…
Ama neye dokunsan,
Bir parça sen kalır içinde.
Bir parça hep eksik kalır geçmişinde.
Bir sokak lambasında,
Bir eski kitap kokusunda,
Bir yabancının telaşlı yürüyüşünde bile.

Adresini yitirmiş bir yürekle,
Gözyaşını saklayıp, gülüşünü armağan ederek gidersin.
Bilirsin gitmenin çözüm olmadığını,
Bilirsin acıları nereye gidersen git yanında taşıyacağını,
Ama bazen kendini bulmanın tek yoludur gitmek.
Çünkü onları susturduğun kadar derindir acılarla yüzleşmek...
Döndü Dülger