Gidersen Üzülürüm Şiiri - İsmail Civelek

dertlerile yoğrulan bedenime
dokun bebeğim şifa niyetine
muhtaçken sevgine şefkatine
bırakıpta gidersen üzülürüm

dağ başımda boran kar var erimez
senden başkası beni sevemez
tutsağınken mahkumunken elinde
terkedipte gidersen üzülürüm

aşkınla sevdanla sar beni sarılayım
ak sinende uzanayım yatayım
bilmiyorsun sana ben hastayım
kaçıpta gidersen üzülürüm

ayrılığa elimizle yol açmayalım
nefret tohumları saçmayalım
kader şeytanını gel taşlayalım
uçupta " gidersen üzülürüm "

develi köyü
pamukkale
denizli