Pınar'a
Gidersen son elvedayla sen
suları çekilir o gün ırmağımın.
Kaç kuraklık yaşar kalbim, bilmiyorum
yağmurla dönmelisin, güller düşürerek içime!
Gidersen son elvedayla sen
yalnızlık fırtınayla gelir üstüme.
Kaç mevsim üşür kalbim, bilmiyorum
güneşle dönmelisin, temmuz örterek üstüme!
Gidersen son elvedayla sen
ölüm usulca dokunur ellerime.
Kaç asır gömülür kalbim, bilmiyorum
hayatla dönmelisin, ses vererek sesime!
Kayıt Tarihi : 23.11.2000 23:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ALIŞMAK AYRILIKLARA adlı kitabımdan... Şiirin hikayesi: Umutsuz ve imkansız bir aşkın ardından minik bir 'belki'yle yazılmış yüksek umut algılamalrı...
![Mehmet Maden](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/11/23/gidersen-son-elvedayla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!