Bugün sen gidiyorsun bir bulutun üstündesin
Adını verdiğin küçük oğlun ağlıyor evinde habersizsin
Saçlarını okşadığın kömür gözlü kızın da annesinin kucağında
Güzel olan senin adına geride bıraktın artık derdi kederi,herşeyi
Öğrenemeden babalığın güzelliğini,gittin..
Şimdi ağlıyorlar sevenlerin peki sende ağlıyormusun bizim gibi?
Mutlumusun orada ya da başka duygularda mısın?
Yıkılıyor duvarlar üzerimize altındayız göçüğün kurtaran yok
Ses yok,ışık yok,geleceğe dair umut yok..
Burada herkes mutsuz haberin olsun
Çiçekler kokunu andırıyor biraz ama tutamazlar yerini
Peki bizler senin geleceğini ummuyoruzda
Neden sen bizim geleceğimizi umuyorsun..
Belki gelmişsin de biz göremiyoruz olamazmı ?
Birkaç güne yada aya unutacaklar hergün ağlayanların azalacak ilk güne nazaran
Neden?
Yarın da senin şimdi içinde olduğun tabutun içini bizde dolduracağız
Biliyoruz ama bir şey yapmıyoruz işte bunu iyi biliyoruz…
Unutmam seni korkma unutanlar kaybedenlerdir
oysa ben hiç kaybetmedim ki seni
Ve aslında unutanlar haketmeyenlerdir unutulanları…
Ayrılma vakti toprağına bol su dökeceğim çok su içerdin hep zaten.
Başucunada ağaç ve üstüne de çiçekleri
Biliyorum çok severdin yeşilliği..
En azından yerini biliyorum bayramlarda toprağını öpmeye geliriz yine bekle bizi
Şekerini hazır et boş gönderme adettendir..
Bol bol dualarımda başucunda olacağım sende uykuda..
İleride yine yanyana olacağız vasiyetimdir yan yana uyuyalım
bilirsin karanlıktan küçükken hep korkardım
onun için yanımda ol biz olmasakta üstümüzdeki çiçekler selamlaşır konuşurlar.
Belki karıncalarmız gelip giderler..
Neyse vakit hasret vakti ölüme
hep bekliyorum vuslat günümüzü…
unutmadım unutamam ki kefeninin rengini.
(AYDIN DERTLİ)21.06.2010
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 00:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!