Gidersen II Şiiri - Necdet Uçan

gittiğinde
pencere kapanır
kepenkler iner
üstüme kapı kilitlenir
göçmen kuşlar terk eder

gittiğinde
gökyüzü bulutlanır
deli bir rüzgar
denizde devasa dalgalar
dağlar duman alır

gittiğinde
elin elimde
kokun tenimde
gözün gözümde
dizelerim yarım kalır

gittiğinde
senden arta kalan
gün boyu tekrarlanan
bir yarım türkü
hikayemde boşluk kalır

gittiğinde
yaşanmışlıklarla
eksik kalmışlıklar yarışır
özlem
hepsine ağır basar

gittiğinde
buğday başağa saklanır
beyhude
harman olur emekler
alacakaranlıkta umut söner

gittiğinde
tan yeri kararır
gökyüzü ağlar
tam tamına ay tutulur
yıldızlar iyiden iyiye kaybolur

gittiğinde
dere gider, kumu kalır misali
anıların kalır
sıcaklığın kalır
o bile
alır, götürür mutluluk köyüne

gittiğinde
yazılacak
hokkada mürekkep
daktiloda tuş, şerit makarası
dilde sözcük biter

gittiğinde
seni yazacak
tükenmez kalem tükenir
kurşun kalemin kili, grafiti
yazılanlara silgi yetmez

gittiğinde
“gitmek” tek başına anlam kazanır
birlikteliğin
eksi sayfasına yazılarak
yüreğe ayrılık kazılır

gittiğinde
menekşeler ilgi bekler
çiçekler boynunu büker
gül gider, karanfil gider
azalırlar teker teker

gittiğinde
sabah öpücükleri
beklentiler gider
uzun akşam oturmaları
yıldızlarla sohbet gider

gittiğinde
estetik
sanat, müzik gider
eşliğinde “şerefe” demek
çakırkeyiflik gider

gittiğinde
karabasanlarla
rahat nefes almak gider
derinliğine bakışlar, göz teması
gülücükler gider

sen gittiğinde
hasret anlamlaşır
duyguya kurt kapanı kurulur
yokluğun
hüznü ayaklandırır

sen gittiğinde
bu ellerde
öksüz ve sahipsiz
bedenim yapayalnız kalır
aklımla
fikrim seninle giderken
gelecek kurgularımla
yüreğim altüst olur

Ağustos 2022