Gidersen ben Şiiri - Oktay Çekal

Gidersen ben…

Sana yüreğim alışmışken,
Ruhuma sokmuş ve sen olabilmişken,
Tenime aşk diye giyinmişken,
Bırakıp beni nereye gidiyorsun.
Gidersen ben çırılçıplak, kalırım.

Gözlerimde gül olup açmalısın.
Sözlerime sen olup konmalısın.
Ellerimden sımsıkı tutmalısın.
Bırakıp beni nereye gidiyorsun.
Gidersen ben öksüz, çocuğum.

Geceye konar esen rüzgârın busesi.
Yüreğim dalar senli zamanlara, çıkmaz sesi,
Ömrümün huzuru, tek neşesi,
Bırakıp beni nereye gidiyorsun.
Gidersen ben karanlığın gölgesiyim.

Yollar bitmez, uzun bir muamma olur,
Attığın her adıma, zaman sokulur.
Gidemezsin bakışımdan, yüreğin dökülür,
Bırakıp beni nereye gidiyorsun.
Gidersen ben zihnine, kazınırım.

Oktay ÇEKAL
07.02.2016-00.40