Bir gün ayrılmak zorunda kalırsak,
Tası tarağı topla git,
Alıp başını kaçar gibi değil.
Laleli ebruları,
Kayaları döven dalgaları,
Göklere yükselen ağaçları da...
Temmuzun serinliğini,
Nemrut’un güneşini de al, git.
Kurumuş güller olsun avuçlarında,
Deniz kokan taşlar yolunda.
Yüreğini, sevgini, öykülerini,
Okuldan kaçan çocuğu da al, git.
Askılı elbiseni de.
Bir de...
Beni.
Ben olmazsam ne yaparız sonra?
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 19:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Karaküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/28/gidersen-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!