Gidersen Şiiri - Sema Gülser Keser

öyle bakma gözlerime
bir kelebek kanat vuruyor gözlerinin düştüğü yere
içimde denizler çekilip balıklar ölüyor kanatma bedenimi
savurma gözüme ayna kırıklarını zaman sussun sen konuş
umudumu kör noktaya düşürme
yarın yoksun diyorum yüreğim fırlıyor yerinden
gel!
öksüz koyma sabahımı dibe vurmasın düşlerim...
gidersen;
hangi volkanlara anlatırım sevgimi
hangi volkanlar anlatır sesinde güldüğümü
asırlardır ellerimde ateşler taşıdım
Anka gibi bin defa sesinle dirildim
yine tamamlamaya çalışırız umudu ve yaşamı
gülüşünü eksiltmeden son defa sorgula
sanılar ve çıkmazlarmıydı kapı altlarından sokulan
biz tükenirken nerede ağlıyordu düşlerimiz?

susma! bir şeyler söyle
tedirgin çiçeğim ben infaz mangalarını kapıma dayama
bak şimdiden alnımın çatına vuruyor yalnızlığım
şakaklarımda zonkluyor sesin
gel gitme! yüreğim delinir
ölüme doğmasın geceler

ne olur ses ver! ya da sesimi geri...
Sema Gülser KESER (2001)