gidersen güneş doğmaz odama
kanım donar
nefes alamam
gözlerim kararır
ayakta duramam
gidersen küserim şiirlere
boğulamam gülücüklere
gidersen yıldızlar düşer ummana
çırpınışları fayda etmez
boğulur
yürümeyi yeni öğrenen bebek
dengesini kaybeder
başlar ağlamaya
gözyaşları sel olur
gidersen ışığım yiter
kendimin gölgesinde kaybolup
peşine takılan yel gibi ardından
seyyah olurum
(04.04.02)
f tipi hapishane TEKİRDAĞ
Kayıt Tarihi : 14.11.2005 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)