Gidersen Şiiri - Özgür Köktürk

Bir çığlık direnciyle sevmek seni
Acılara, ölümlere ve ayrılığa inat
Umut salmak susayan yüreğine
Sevmek seni...
Senin gibi...

Ve yeniden haykırmak adını
İnatla coşku yüklü yarınlara
Yaşamak her solukta
Anlara yüzünü,
Dillere bilincini yazmak
Varsın kararsın şafak sen olmayınca
Evren yok olsun yokluğunda...

Islak kâğıdım, kalemim, defterim
Islak adınla yazdığım şiirlerim
Gidersen ölüme yoldaş,
Sevdaya küs olurum
Gidersen benden sıyrılır toprak olurum...

Rüzgâr yabancılaşır artık gecelerime
Yeller el olur, sır olur
Seninle dolan bakışlarım
Kendi kendine divâne olur
Gidersen yağmur kuru
Sessizlik dolu sevda bulutu...

Üşür güneş, olmayınca bakışın
Sırı dökülür aynaların
Çatlar toprak
Ne yaz gelir ne bahar
Ömrüm çaresizlik girdabına dalar
Dolar boşalan gözlerim yeniden...

Gidersen
Sığınağım sağanaklar
Aklım zararım olur
Hiçliğe açılır bütün kapılar
Kamaşır ufkum karanlıktan
Çılgınlaşır yürüdüğüm sokaklar isyanından...

Gidersen
Düşerim gözbebeklerinden
Yarım kalır şiirim...