Gidersen Şiiri - Berika Kut

Gidersen viran olur bu kent
Kuşlar gider birer birer
Kurumuş bir nehir gibi
Yağmura hasret kalırım
Solgun bir yalnızlık mıydı
Bizim ellerimizi buluşturan
Bilirsin üşürdü yüreklerimiz
Birbirimize uzakken

Gidersen çiçekler de mahsun kalır
Kalbim nereye sığınır gecelerde

Suskunluğunu dinliyorum şimdi
Bıraktığın yerde can kırıkları
Beklemeyi ezberliyorum şimdi
Adın geçiyor zamanın içinden
Buluştuğumuz her yerde
Fısıldıyorum seni sokaklara
Bir de gözlerini ekliyorum

Gidersen ışıklar da söner
Bir karanlık çöker günlere

Sis kaplar kentin sokaklarını
Suskunluğun çığlık olur içimde
Bir su sesi bir karanfil kokusu
Anılarımızı canlandırır filmlerde
Sarıl bana yine sen yeniden
Gözlerin sımsıcak baksın

Gidersen harap olur bu kent
Ve kuşlar da ölür
Bir ıssızlık kalır geriye