Gidersen Şiiri - Hüseyin Muşmal

GİDERSEN
Gidersen kayan bir yıldız gibi
Ardından mum olur erir sönerim
Dilini kaybetmiş bir ağız gibi
Konuşmam susarım lala dönerim

Gidersen ağlarım durmaz gözlerim
Duadan aha döner sözlerim
Gittiğin kapıya çöker dizlerim
Ayaklar altında çula dönerim

Gidersen ağzıma almam adını
Gel etme ne olur kır inadını
Doldurup bir zaman sen miadını
Dönersen tanımam ele dönerim

Gidersen ölümüm elinden olur
Bedenimi kim bilir kim nerde bulur
Gidersen bilirim elden ne gelir
Yaprağı dökülmüş dala dönerim

Gidersen yaşamak ar gelir bana
Bu kalbi avutmak zor gelir bana
Ayrılık ateşten kor gelir bana
Tutuşur yanarım küle dönerim

Gidersen içine batar sözlerim
O güzel yüzüne nazar gözlerim
Silinmez yâdımdan benim izlerim
Gözünün altında çile dönerim

Gidersen güllerin boynu bükülür
Gönlümdeki sırça köşkün yıkılır
Gidersen sevdaya kurşun sıkılır
Dalından koparılmış güle dönerim

Gidersen dönmeyi düşünme daha
Kapımı açmam yemin vallaha
Gidersen elimi açıp Allaha
Ölümü dileyen kula dönerim

Söyledim derdimi bilmem ne fayda
Git dokunmaz git derdimi duy da
Gidersen her sene belki her ayda
Tedavülden kalkan pula dönerim

Eşrefoğlu giden gittiği yerde
Hoş ise boş ver yiğitlik serde
Ayrılık var ise eğer kaderde
Amenna diyen dile dönerim