* Gidersen Şiiri - Zafer Yazıcı

Gidersen, ardından yıkılır bu yer
bu yıldızlar, bu ay, bu gökyüzü
çöker birden kendi kendine her yer..

Gidersen, ağlar tüm şehir
sokak lambaları yıkılır, kaldırımlar sökülür
çatısız kalır, viran olur evler

Gidersen, lal olur kuşlar
bahar gelmez, efil efil esmez rüzgar
suskun, durgun olur taze sabahlar

Gidersen, susar çocuklar
dudaklar bükülür, şaşkın kalır mavi gözleri iri iri
bir neşeli gülüşe, şen sese hasret kalır kulaklar

Gidersen, sızlar burun,
çaresiz ısırılır ya dil ya da eller
ağlamaklı olur gözler, yaralanır yürek, çatlar beden

Gidersen, solar çiçekler
ağlayanı olmayan mezara döner kırlar
yetim kalır saksıdaki kuru topraklar

Gidersen, yağmurlar yağmaz
çağlamaz nehirler, kurur pınarlar, ölür balıklar
ana olamaz, kısır kalır doğurgan bulutlar,

Gidersen, kalemin boynu bükür kalır
şiirler yarım, yazılar başlıksız olur
şairin ilhamı eksik bir yanı hep yetim kalır

Gidersen, havadan süzülür son su damlası
düşer yere sessizce, bir garib ölür, kavuşur toprağa
Ana merhametli alır yanına da, bu şair yine sensiz kalır..