Eğer cesaretimi toplayıp da o kapıdan bir kez çıkarsam ilk ve son olur.
"Bu gidiş olmadı döneyim, belki sonra daha mükemmel giderim" demem.
Önüme set kursan da durmam,dizlerime kapansan da dinlemem.
İçinde öldürmeye uğraştıkça dirilirim,benim başlangıcım senin sonun olur.
Sensizliğin acımasız kollarında kendimi her gece israf ederim de
Kim vurduya gitmiş saflığıma, katilinin elinden kefen biçtirmem.
Gözlerin her aklıma düştüğünde tekrar tekrar şehit düşerim belki.
Gamzelerin başkalarına her göründüğünde içimin en ücra köşesinde iç çekerim belki.
Bilirim kalbim öldürür de kendini,öldüremez sana olan sevgisini.
Lakin o kapıdan çıkıp da gidersem,değil sen feriştahın gelse yolumdan döndüremez beni.
Falımda İstanbul, hasretliğimde sen var. Yaşamaksa adı yaşıyorum say..
Kayıt Tarihi : 30.1.2015 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
