Gidersem dönemem Şiiri - Levent Karakaş

Gidersem dönemem

Gidersem bir gün
Sanma ki taşıdığın bedendeki benim
sadece içimde olan,içindeki ruh benim…
Bedenini saran tenimse, yığılır kalır bedenim.
Ayrılığın ayak sesinde yere serilir yıldızlar
Karanlığa boğulur, şafak beklenen an gelmez.

Buz keser, sıcak yatağın zincire vurulur beden
Bakınmadan yürüdüğün o evine giden yollar
Arkanı dönüp, dönüp baktığın
Beni aradığın yollar olur…

Gidersem bir gün dönemem
Dönüşü olmayan yollarda olurum.
Selam vermeye tenezzül bile etmediğin dostlarım
Haberimi sorduğun insanlar olur..

Yürür üstüne üstüne caddeler…
Beraber geçtiğimiz sokaklar.
Ararsın yağmur sularında ben yokumdur, ben yok…

Ben gidersem dönemem sevdiğim
Dönüşü olmayan yollarda olurum,
Gidişimle tersine döner dünya...
Bir başka doğar güneş,
Bir başka çöker karanlık bulut yitirir mavisini
Ay karanlık olur,
Yıldızların kayıp...

İşte o zaman anlarsın, anlarsın ki,
Anlarsın, lamı cimi yok bensizliğin sensizliğin.
Giden gitmiştir dönmez, dönemez geriye
Gidilen yerden geri dönüş yoktur..

Senin bende nasıl yaşadığını anladığın gibi
Ben gidersen öldüğümde de sen anlarsın...

29.12.2012