Bir gün bu dünyadan çekip gidersem,
Aklımın sapına gülün,ağlayın.
Dünyayı boşuna çiğneyen sersem,
Olta sazanına yalan ağlayın...
İçi kan ağlarken gülendi deyin,
Gönlü ilkbaharda solandı deyin,
Höyt! desen, gözleri dolandı deyin,
Ürkek, korkak, falan-filan ağlayın...
Hayattan dersini almıştı deyin,
Yazık ki,fazla geç kalmıştı deyin,
Cemo Kız yaşarken ölmüştü deyin.
Halimden ibretler alın ağlayın...
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 21:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Köyde Yaşam
horozlar öter sökerken şafaklar
artık buğulanmaya başlar topraklar
emine bacı usulca kalkar yataktan
buram buram tüten çorbayı yapar tezekle
bir kulak ver bak
yusuf koşmuş öküzleri kağnıya
tarlaya gidiyor yavaş gıcırtılarla
bak ahmet öküzleri tımar ediyor
söyle elinde çapası ile fatma bacı
böyle hızlı hızlı nereye gidiyor
çoban dersen çoktan katmış önüne sürüyü
elinde can yoldaşı dağ taş yol arkadaşı kavalı
öttürüyor mutluluğunu yavaştan yavaştan
karabaş havlıyor bak keyifli
yanında belinde heybesi ile nazlı var
gidiyor sürünün önünden önünden
sanki keçilere inat ediyor
güneş sarı sıcağını yayınca toprağa
birazdan kimseyi bulamazsın köyde
herkes bağında bahçesinde tarlasında
dillenir yanık havalar köylü kadının ağzında
ahmet emer
konya-doğanhisar-koçaş köyü mayıs-1972
hıııııııııı
Sevgilerimle sağlıcaklar gönderdim yakala gülüm
TÜM YORUMLAR (5)