Gidermiydin Şiiri - Mustafa Günşat

bileydin ayrılığı gidermiydin,

yaşasaydın hasreti gidermiydin,

görseydin ardında bıraktıklarını,

yalnızlığımı

sen kokan bu şehri,

varolan anıları

seninle duran zamanı,

gidermiydin....

bileydin

hasretinle yaşadığımı,

ellerimin kanadığını,

saçlarımın dağınıklığını,

üşüyen kalbimi,titreyen kuşları,

gidermiydin....

hergün geçtiğin yollardan geçtiğimi

güllere ismini verdiğimi,

sensiz her saniye milyon kez öldüğümü

bilseydin yine de,

gidermiydin....

aşkından züleyha olduğumu,

kerbela'da sana kuruduğumu

cebur'la fırında kavrulduğumu

bilseydin yine de

gidermiydin....

düşseydi gölgem peşine,

kelepçeleseydi beni kendine,

her adımında bastığın yer olsaydım,

gitme diye sokaklar ayaklansaydı,

adını yazdığım duvar ağlasaydı,

yine de gidermiydin....

her an seni andığımı,

aşkından tutuşup yandığımı,

uğruna cansız kaldığımı bilseydin

yine de gidermiydin...