Giderler Şiiri - Ubeyde Kunduz

Ömür bir tohumdur serpilir yere
Erişir daneye biçer giderler
Ecelin törpüsü değse bir kere
Terk eder alemi göçer giderler

Veda eder divanına tahtına
Erişemez meramına ahtına
Nasip olur birkaç lokma bahtına
Ecel şerbetini içer giderler

Her Kadere bir pay düşer kalemden
Şikayet etmezler dertten elemden
Sessizce geldikleri bu alemden
Sanki kuş misali uçar giderler

Ubeyde budanır ömrünün bağı
Rüzgâr alır dalından son yaprağı
Üzerine doldururlar toprağı
Geriye bakmadan kaçar giderler