Herkes çekilir odasına, sessizlik düşer geceye..
Kalbine sızısı , gözlerine anılar gelir bir bir..
Canın sıkılır uykundan olursun.Sonra nefesin kesilir..
Ne yaparsan yap ; dar gelir sana her yer ,boğulacak gibi olursun..
Nefes alabilmek için çıkarsın dışarıya..
Sana bakan bütün suretlerde onu görürsün..
Sonra çöküp kalırsın bir köşeye ağlamaya başlarsın...
Gidenin gitmesiyle değil de..Giderken söyledikleriyle ölürsün..
Kral Şiir OfficialKayıt Tarihi : 25.1.2024 00:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!