Yokluğunun nöbetini tutuyorum.
Mahalle kadınlarının
Loş sokak lambası altında
Akşamüstü sohbeti yaparken
Çitledikleri çekirdeklerden arda kalanların üzerinde,
O elveda deyip gittiğinde
Bu sokakta unuttuğun kokunu
Hiç kimse içine çekmesin diye koruyorum.
Gel al benden artık.
Benliğimde yanında hediye...
Kayıt Tarihi : 17.8.2011 12:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!