Giderken Götürebilecek misin Seni Benden 2

boşuna bahar demiyorum ben sana
bıraksanda sen kendini hep sonbaharın avucuna
sen değil misin biraz da
baharda kış kuşları gibi yaşaman suçlusu
insanı yarınsızlığa hapseder korkusu

ah bir kırabilsen çevreni saran karanlığın kabuğunu
göreceksin
korkun yersiz olduğunu
sevgim gibi
mutluluğunda yüreğinin kapısında durduğunu
göreceksin
insan(lığ) ın nasıl unutulduğunu
uyutulduğunu
ve kadınların kocaman vazolarda* nasıl kurutulduğunu
anlayacaksın
alışkanlığın sevgi
kurban olmanın çare olmadığını

bacakarasına sıkıştırılan namus gibi
tabularına sıkıştırma hayatı
sevgisiz hayat berbat acı
kırma bu aşkın sevgiden notalarını
sana da kalmasın
aşka kıymanın utancı

eğileceksen hep sevginin önünde eğil
sevgiye kapıyı açmak suç değil
tut sevgimin elinden
yüreğine götür
bahar gibidir sevgi
hep güzellikler büyütür

yıllarca aradığım
işte sol yanım dediğim kadın
payına acı
payına hüzün düşmez
bu ak sevgimden
giderken götürebilecek misin seni benden

biliyor musun kalbimin çiçeği
ben bir duygu insanı
ben bir şair olarak
çınarlar gibi içten kuruyarak ölürüm

hayatı yakalarım narın gülüşü dudaklarından
sen düşürürsün ancak beni yaşamın dalından
sen tutunca sevgimin elinden
komada olsam bile
döner yaşama gelirim
seninle düşlediğim yarınlarım var benim

*: Evli olan çoğu kadının evi kendisi için kocaman vazo gibidir.