Giderken Fırtınalar Şiiri - Necati Öztürk

Dağ başında çeşme var,
Çeşmeler akar gider.
Şu çileli gönlüm,
Arkandan bakar gider.
Bahçemde gül açarken,
El vurur kırar gider.
Gözlerimi hiç görme,
Gözyaşı döker gider.
Sular deli akarken,
Sel beni alır gider.
Benden uzak duruşun,
Boynumu büker gider.
Mehtabına dalarken,
Ay benden kopar gider.
Yollarını beklerken,
Bedenim çöker gider.
Tabip yaram elleme,
,Dert bende coşar gider.
Vay benim dertli başım,
borana döner gider.

13.01.2019
Necat Öztürk