Aldın götürdün umutlarımı,
Bir dilenci gibi kaldım yollarda.
Artık bu kentte hayalim bile yok.
Unutulmaz acılar içerisinde,
Yitirdiğim benliğimi arıyorum.
Kaybolmuşluğumun acısıyla,
Kaderime küsüp ağlıyorum hatıraları andıkça.
Her sokak dönemecinde,
Hayalini görüyorum.
Fakat tam kavuşacağım anda gidiyorsun.
Kırılıyor bütün ümitlerim,
Çünkü hayaline bile kavuşamıyorum.
Oysa ben sana kavuşmak için,
Bütün ümitlerimin ışıklarını yakmıştım,
Sen söndürdün bunları giderken.
Karanlıklar içinde elimde bir kandil vardı,
O da yok artık.
Ve ben karanlıklar içerisinde yolumu bile bulamıyorum.
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!