Giderken Şiiri - Hanife Banu

Bu ne ilk ne de son gidişim...

Sıkıştığım her yerde kaçabilirim

Beni hergün başka şehirde bulabilirsin.

Işıkları bile kapatmadan çekip gidebilirim

Her an hazır bir çanta bekleyebilir beni…

Ya da sadece beni alıp giderim..

Zor şey vatansız olmak

-Ki her insan bir tutunacak dal ister kendine

Benim de köklerim olmalı elbet

Uzanır gibi kendime…

Bunları anlatıyorum üzülme diye

Bil ki kaçtığım sen değilsin kendim…

Her sabah senin yanında uyanıyor olmak

Aslında en büyük temennim…

Yanında olmasamda

Kendimi senin kuytularından

Açık denizlere fırlatsamda...

Tüm bu fırtınalar, kasırgalar ve yurtsuzluklar ortasında

Tek emin olduğum

Sensin..

Sen -ki

memleketi yüreğimin-