Giderken Şiiri - Hüseyin Muşmal

Giderken
Giderken kendini götürdüm sanma,
Kendini bıraktın, beni götürdün.
Boşuna aldanıp bugüne kanma,
Yarını bıraktın, dünü götürdün.

Elinde kalanlar bir parça daldı,
Düşünme ‘mutluluk kapımı çaldı’,
Sanma ki ‘anılar tek bende kaldı’,
Giderken bir sürü anı götürdün.

Bende bıraktığın beni yaşatır,
Özlemim, hasretim seni kuşatır,
“Unuttum” desen de hep satır satır,
Cananı bıraktın canı götürdün.

Kurtuldum sanırsın, aşkın elinden,
Koparttın mı sanki gönül telinden?
Hiç ayrılır mı bülbül gülünden?
Elinde bir bülbül kanı götürdün.

Eşref bu haline hiç aldanır mı?
Anılar gitmiş de can dayanır mı?
Gidersen acaba yâr uslanır mı?
Kalbi benle dolu seni götürdün.