İşte yine otobüs terminali
Elimde aynı bavullar aynı boşluk
Kimbilir ne kadar oldu otobüsten ineli
Etrafta aynı sahne aynı loşluk
Aynı rolün yolcuları çeşit çeşit
Ayrılırken tam film olur şehir
İzlemek son pişmalığa eşit
Bir anda otobüsü kaplar bu zehir
Pan zehiri çok geçmeden belirir
Üzerine geldikçe kavuşmaya giden yollar
Tüm şiirler şarkılar aniden delirir
Ruhun seni beklemez otobüsü sollar
Ah bu şehirler ah ayrılığın büyüsü
Yürüdüysen sokaklarında özlemin çivisi
Bu herkesin yazılası ortak öyküsü
Yok başka zor alışıp zor bırakmak gibisi
Nerden çıktı bavullar, hüzünler bu yerler
Ayrılmamak dururken niye gelip giderler
Bu soğuk cam, bu otobüs ah bu yerler
Ayrılığın mahşer yeri bu terminaller.
Kayıt Tarihi : 25.10.2020 01:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!