Giderken Şiiri - İzzet Selçuk Cumaoğlu

Bir fırtına gibi estin başımdan,
Ne hasarlar bıraktın geçip giderken.
Ömrümün yarısını aldın elimden,
Kalbime binbir yara açıp giderken.

Ne zaman bir göz görsen küskün ve yorgun,
Beni hatırlar mısın kırılmış ve dargın?
Bahtı kara, biçare biraz da solgun,
Utanma, bir selam ver kaçıp giderken.

Ne çare, bulunmuyor giden zamanlar,
Gönlümde senden kalan kara dumanlar,
Dökülürken ardımdan feryat figanlar,
Sen duanı unutma, göçüp giderken.