Giderken Şiiri - Meksen Kılınç

ben aşık olduğum zaman kalemimden denizler dökülür sayfalarıma,
ellerimden gökyüzü damlar o güzelim saçlarına.
güneş kaybolur avuçlarında ay doğar karanlıklara.
ben aşık olduğum zaman hece hece yıldız düşer sözlerine
giderken sözlerin kara bulut gibi dök yağmurlarını üzerimden...

ben aşık olduğum zaman gözlerinin rengi siner üzerime,
dokundukça yüreğime ağlarım masmavi,
bir türlü dönemem aşksız halime...
üşürüm buz tutar yüreğim ellerimden önce
giderken son defa çek nefesini gökyüzümden…

Sana her baktığımda gülüşünde ölüm var bilirim,
giderken neden çok güldüğünü anlıyorum şimdi.
istedim ki ölüm senden gelsin,
ruhumda ayak izlerin kaldı, giderken çiğnediğin.
şimdi çek ellerini ellerimden, sök yüreğimi kökünden…

13/09/2012
Meksen Kılınç