çıktım hayatından..
giderken ardıma bile bakmadan..
neyim varsa topladım ellerimle
yüreklice..dimdik..
yeni bir başlangıca yelken açtım
kırgınlığın öfkesiyle..
bir veda bile etmeden ayrıldık..
başlangıçta yemin etmiştik oysa:
kötü günde de iyi günde olduğu gibi beraber olacaktık..
olmadı..
olamadık..
gurur kalelerini terkedip..
affın kapılarını açamadık..
neydi bizi bu kadar bencil eden..?
senin değişkenlindeki benim korkularım mıydı?
''seni sevmiyorum''diyen dilin..
senin kolaylığın mıydı?
''ben de seni''derken ben gerçek miydim acaba?
ayrıldık işte!
ne olduysa oldu...!
giderken bıraktığım boş oda kaldı sana..
onu ne ile doldurursan doldur artık! ..
özgürsün!
ister benli gecelerin kokusuyla..
ister sensiz gecelerimin hüsranıyla doldur..
giderken son dileğim:
benden sonra yaşayacağın her aşkta
bende bulamadıklarını bulursun inşallah!
ben de senin bana öğrettiklerinle
ayakta kalacağım..
vira bismillah!
30.07.2007
Gülden IşıkKayıt Tarihi : 30.7.2007 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıkılan bir yuvanın ardından,,,
saygı ve sevgiler
Mine Özdemirtaş
affın kapılarını açamadık..
neydi bizi bu kadar bencil eden..?
Gurur... oysa sevgide olmamalıydı gurur...
Yıkılan yuvaların ahına yandı gönlüm...
Üzüldüm.
Sevgilerimle
Duygu yüklü şiirinizi okurken üzülmemek elde değil.
Keşke herşey ilk günlerdeki gibi olsa, keşke kıymetbilirliğimizi kaybetmesek...
Yüreğiniz ve kaleminiz susmasın
Saygılarımla
İsmail Aydoğmuş
Acılara bezenmiş olan şirinizi kutluyorum. Sevgiler yüreğimden yüreğinize
TÜM YORUMLAR (7)