Üşüdü bütün güller bugün
Sanırsın ki ölüme değdi tenin.
Azrail adını anınca,
Ortasında seferin.
Çağlayan oldu birden,
Güneşe suskun gözlerin.
Veda zamanı mıdır bilmem
Bu musanna sergiye
Uyanmak yok, neden?
Bu rüya çok derin.
Ellerini açtın da,
Evvelin evveline kaçtın.
Sözü vurdun taşlara,
Şimdi bir avuç tûrab yerin.
Dallarına çile vurdu,
O muazzam çınarın.
Katran karardı,
Çam, ardıç durdu duaya.
Şimdi yüreğin kuyulardan da serin.
Eflaktı dönen asıl,
Merkezinde zerrenin.
Yıldız sandın
Sandın da ahh, ne çok aldandın..
Bir ateşpare düştü,
Zulümat ortasına
Ve bülbül girdi yasına
Solan sarı güllerin..
02.05.2007-BURSA
Aynur YazıcıKayıt Tarihi : 2.5.2007 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aynur Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/02/giderken-139.jpg)
GÜLLER DE İNSANLARFDA ÜŞÜMEMESİ DİLEĞİMLE KALEMİNİZ DAİM GÖNLÜNÜZ ŞİİRLE KALSIN SAYGILAR
TÜM YORUMLAR (2)