Köhne penceremde günü beklerken.
Ufkuma karanlık çöktü çok erken.
Çaresizce doldu taştı gözlerim.
Yeşerecek kuru dallarım derken.
Boşa hayal edip yordum kendimi.
Kimler sarartmadıki beti benzimi.
Çiçeklenmiş ümitleri dererken.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Susuz kaldım okyanus ortasında.
Gönül isyanlarda kendi yasında.
Veda bile etmem artık giderken
Yürekteki hüzünler kederle yazdırmış gönlüne sağlık sevgiler
kaç kere güneş doğdu ve battı beklerken tebrikler
güzel şiire tam puan'' yüreğinize sağlık
yürekten ve duygu yüklü dizeler...
tebrikler...
ne ağır bir duygudur ' veda bile etmemek giderken' ağır bir hüzün kalır geride ipucu olarak. kutluyorum sayın Zeynep Ünaldı
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta