Bir katremi sandın zalim
benim büyük sevgimi,
ateşlere atmış hain yar
benim olan her şeyi,
bu aşk burada kalmaz
sevgi kurşunla vurulmaz,
ekmeğime zehir kattın zalim
yürek zehirle yıkılmaz.
Temiz olan hiç bir şey yok
sevgi yıkık,
gönül garip,
en güçlü aşk bile
ihanete yenik.
Oysa umut savaşçısıydım
bir sevgi militanı,
şimdi her şey bitmiş
gönlüm yıkılmış hayatların
ilk toplanma meydanı.
Buralardan gitmek istiyorum
ne bir hesap kalmalı
geçmişe dair,
ne de zulmün kalmalı
üzerimde,
mağrur olmalı gidişim
kaybedilmişte olsa sevda savaşı
başım dik olmalı
göğsüm gerilmiş,
mağrur bir komutan edasıyla
çıkmalıyım senin sırça köşkünün
zulüm parmaklıklı
demir kapısından.
17.11.2006
Cuma
21:32
Kayıt Tarihi : 17.11.2006 22:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İhsan Altınışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/17/giderken-107.jpg)
gönül garip,
en güçlü aşk bile
ihanete yenik.
Tebrik ederim severek okudum yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)