Gideriz... Şiiri - Levent Özgeç

Sevgili dayımla bir gün muhabbet ederken,gitmek için müsaade
isterim.Bana gitme,beraber gideriz der.Bir müddet sonra kalkıp
beraber gideriz! Gideriz ama; Giderken de kalemimden,yüreğimin
emriyle bu satırlar dökülür!

Kan verip de aldık,bu toprakları
Kanımızı verir,çeker gideriz!
Vatanıma yan gözüyle bakanın,
Sefil yüreğine,çöker gideriz!

* * *
Baksam; Yan gözüyle biri bakıyor,
Emeli sel olmuş,kalpten akıyor,
Bilmez ki bu emel,yürek yakıyor,
Son damla,kanını,döker gideriz!
* * *
Baksana,yüreğin,kaş çatışına
Baksana bayrağın,şahlanışına,
Baksana sevdamın,Vatan aşkına,
Sanmayın bu boynu,büker gideriz!
* * *
Düşerken yollara,gönül seslenir,
Seslendikçe,Vatan’ına yaslanır,
Deli gönül,sevdamızla uslanır,
Bu aşk şerbetinden,içer gideriz!
* * *
Yollar varsın,uzak olsa ne çıkar,
Her köşesi,tuzak olsa ne çıkar,
Bu nefesler,azap olsa ne çıkar,
Yollar bizim,yine seçer gideriz!
* * *
Emanettir bu aşk,bana Atamdan,
Biz ne canlar verdik,göz kapamadan,
İsteyen de vursun,şimdi arkamdan,
Bu uğurda kefen,biçer gideriz!
* * *
Boş hayale düşsen,olur mu niyet,
İstersen niyetin, sen şikayet et,
Vatan’ımla evli,bu Cumhuriyet
Dere,tepe demez,uçar gideriz!
* * *
Ne korkum olacak,fani canımdan
Ben de yazdım işte,bir kaç anımdan
Üstüme örtülen,benim kanımdan
Ay yıldızlı bayrak,açar gideriz!
………………….Açar gideriz..!

M. Levent ÖZGEÇ