Biliyorum Amata. Her gidiş bir terk ediş. Ve O gidişlerinin bile hakkını vermişti. Yalnızlığını baş ucuma sermişti. Bakışlarını üzerime,kokusunu tenime serpelemişti. Yüreğimde bırakmıştı parmak izlerini. Ve ben ne zaman yüreğime dokunacak olsam,hissedecek sanıyorum beni. Ve vazgeçiyorum. Kim bilir belki geri gelir yüreğimde kalan izleri de siler. Ne yaparım ben o zaman Amata.
Gitti…
Kötü de olmadı hani…
Gecelerin hakkını daha iyi verir oldum. Şarkıların açtığı bıçak kesiği yaralarla dolu şimdi ruhumun her bir yeri. Alkol çok kötü bir şey derdim çooook önceden. Halt etmişim. Dudaktan kalbe kadar açılan yaralara nede güzel geliyormuş. Hele bir de aklımı da başımdan aldığında,vuruyorum masaya elimi. “O bu gece gelecek”.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta