Biliyorum Amata. Her gidiş bir terk ediş. Ve O gidişlerinin bile hakkını vermişti. Yalnızlığını baş ucuma sermişti. Bakışlarını üzerime,kokusunu tenime serpelemişti. Yüreğimde bırakmıştı parmak izlerini. Ve ben ne zaman yüreğime dokunacak olsam,hissedecek sanıyorum beni. Ve vazgeçiyorum. Kim bilir belki geri gelir yüreğimde kalan izleri de siler. Ne yaparım ben o zaman Amata.
Gitti…
Kötü de olmadı hani…
Gecelerin hakkını daha iyi verir oldum. Şarkıların açtığı bıçak kesiği yaralarla dolu şimdi ruhumun her bir yeri. Alkol çok kötü bir şey derdim çooook önceden. Halt etmişim. Dudaktan kalbe kadar açılan yaralara nede güzel geliyormuş. Hele bir de aklımı da başımdan aldığında,vuruyorum masaya elimi. “O bu gece gelecek”.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta