Sanmaki bu hayat güldü yüzüme
Dönemedim gitti aslî özüme
İnanın vallahi artık sözüme
Giderim meçhûle ayışığında.
Kanadı kırılmış garîp bir kuşum
Kimseye dert olmaz bilki ölüşüm
Ne ağlamam belli nede gülüşüm
Giderim meçhûle ayışığında.
Geceler gündüzler sizlere kalsın
Beklentisi olan murâdın alsın
Arkamdan gelenler selâmlar salsın
Giderim meçhûle ayışığında.
Yollar gidiyorsa dönülmez sona
Sezâî gönlüne hasretler kona
Giderken sonsuza yüreğin yaya
Giderim meçhûle ayışığında.
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 09:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/03/giderim-mechule-ayisiginda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!