Giderim Şiiri - Veli Bostancı

Sevgili yok dersen, gönlünde yerim,
Eğilmiş bir garip, başla giderim.
Neyleyim, kaderim, böyleymiş derim,
Gözlerimden sızan, yaşla giderim.

Bin bir acı kalır, tatlı emelden,
Viran olur, gönül hanem, temelden,
Bahar hayaliyle, geldiğim elden,
Temmuz ortasında, kışla giderim.

Bir “hayır” gönlüme, bin elem verir,
Hasretin korunda, gün be gün erir,
Umarım yine de, sebat gösterir,
Bağrıma basılmış, taşla giderim.

Bundan böyle bomboş, kalsa da elim,
Varmaz sana sitem, etmeye dilim,
Bilirim, suç senin, değil güzelim,
Talihe çatılmış, kaşla giderim.

Sensiz her saniye, kahır sayılır,
Dünya simsiyah bir, kabir sayılır,
Yediğim, içtiğim, zehir sayılır,
Boğazdan geçmeyen, aşla giderim.

Bilemezsin sana, nice inandım,
Seni Leyla bildim, Mecnun’ca yandım,
Derim ki, bir tatlı, düşten uyandım,
Bana tek kar kalan, düşle giderim.

Esrarlı gözlerle, kalpten vurulmuş,
İmdat, imdat diye, yâre sarılmış,
Sonunda kanadı, kolu kırılmış,
Sevda adındaki, kuşla giderim.