Giderim Şiiri - Erdal Ay

Çoktandır gülmüyordu gözlerin
Yüzünde birazcık gülümseyişin.
O da sadece
Mutsuzluğunu gizleyişin.
İlk üç dört sokaktan öte
Kahkahanı duydum.
İşte dedim bu benim
Yıllardır özlemle bekleyişim.
Sonra seni,gözlerini gördüm
Çoktandır görmediğim.
Ne kadar susamışım
Ne kadar özlemişim.
Seni öyle görünce anladım
Meğerse hasretliğimmişsin benim.
Ne oldu…ne oldu
Niye kahkahaların durdu?
Beni görünce sanki
Sanki gözlerin hüzünlere boğuldu.
Yoksa ben miyim
Ben miyim seni hüzünlendiren?
Ben miyim gülen gözlerle bakarken
Seni suskunluğa erdiren.? ? ?
Eğer öyleyse söyle
Hiç çekinme,giderim.
Giderim buralardan
Ardıma bile bakmadan.
Gözyaşlarımı bile göremezsin
Bakarsam,dönersem nağmerdim.
Yete ki hüzünlerini
Benim var olduğum yere bırak.
Benim gittiğim yerlerde
Ben sensizde olurum.
Sen bensiz güleceksen
Gül yanaklarında güller açacaksa.
Sen bensiz ay ışığında bir meleksen
Ben karanlıkları içime çekerim.
İçim yanar,içim kan ağlar ama
Bu cefayı yine de çekerim.
Çoktandır gülmüyordu gözlerin
Haydi gülümse,kahkahalar at.
Ben nasılsa bu diyardan
Giderim…………

25.11.2004