Giderim Şiiri - Adem Bayar

Git diyorsun bana.
Hem de hiç düşünmeden, üzülmeden.
Biliyordum böyle olacağını.
Çünkü ne tanıdığım ilk yalancı,
Ne de kalbimi çalan son hırsızsın sen.
Çünkü bütün acılara alışığım ben.
Gelirim her şeyin üstesinden nasıl olsa,
Başımın çaresine bakarım.
Karanlığın, yalnızlığın ve sessizliğin koynunda
Eskisi gibi yaşarım.
Hasretle yoldaş,
Dertle arkadaş olurum yine.
Sen kendi derdine yan arkadaş!
Ben yanarım kendi kendime.
Yağmurlar söndürür yanan ruhumu.
Gözlerinin yerine yıldızları seyrederim.
Gözyaşlarımla gideririm susuzluğumu.
Sadece kırıntıları kalmış hayallerimi yerim.
Örterim yorgan gibi üzerime umutsuzluğumu.
Üşümemek için acılarımı giyerim.
Ve günün birinde, bitirmek için kronik uykusuzluğumu,
Sonsuz bir uykuya yatar, giderim…