Giderim Şiiri - Afet Kırat

Neyden vazgeçmedim geçmesem senden
Diktiğim kuleyi yıkar giderim
Tarttım kararımı vermedim birden
Daha fazla kalmam çıkar giderim.

Gönlüm geçti demek hafif kalacak
Bilemem yerini neler alacak
Söz ve duygu küpüm hep azalacak
Kâğıdın boynunu sıkar giderim.

Ne çok akıllıyım ne de bir safım
Taktıysam kafama kalmaz insafım
Dönenlerden olmam bellidir safım
Denizi çakmakla yakar giderim.

Sözlerim lastiktir çektikçe uzar
Kimler sitem eder bilmem kim kızar
Şiir üretirim ben deli yazar
Deftere kilidi takar giderim.

Dizeler de mutlu etmiyor artık
Çok mu zorlamıştık ipi kopardık
Neden böyle oldu almıyor mantık
Arkama son defa bakar giderim.

Şiir buysa şayet kıt’a yüz olur
Önümde engeller hep dümdüz olur
Bahar ve yaz geçer mevsim güz olur
Kalemi kodese tıkar giderim.