Giderim Şiiri - Sümru Yılmaz

Yıldızlı gecelerin,kor ateş karanlık sessizliğinde,
Var mıydı, dudaklarında bir gülümseme ile
bırakıp gitmek ?
Deli dolu yaşamak varken hayallerin ötesinde
Rüyalarda yaşarız deyip de gitmek, ne demek?

Ölgün gecelerde, soluksuz umutlarımla
sevişirken
Karanlık gündüzlerin dipsiz kuyularında.
Masada iki kadeh bir şişe ile avunurken
Gömdüm, dünü, bugünü, yarını enkaz
batağında.

Yoruldum olmayan sabahları beklemekten
Birer birer sönen sokak lambalarının
küskünlüğünde.
Vazgeçmedin mi her köşe başında durup
gülümsemekten ?
Umuda koştum kaybolan hayalinle, her
ıslık sesinde.

Son canımdayım, sürünerek de olsa giderim
Gönül perdemi kapatır, anılarımı, sevgimi de
alırım.
Bensizliği sana bırakır, gün ışığı sabahlarımı
da alır giderim,
Yoklukla var olmaktansa, çölde kum olur
yaşarım.

Var mıydı " ÖLÜMÜNE " dediğin bu aşktan
vazgeçmek?
Salınırken, ateşe yangın bedenlerimiz, aşk
kumsalında.
Var mıydı, kokunu, özlemini bırakıp, sessizce
gitmek?
Savrularak yanman mukadderdir, yeşilin
koyu karasında...