Giderim Şiiri - Kazım Gök

Mevsim ilkbahar ama içime kar yağdı
Yol bitti kapandı geri döner giderim
Ağaçlar çiçek açtı içim hazanda bağdı
Ben dökülen gazelleri toplar giderim

Yârim nerde havada uçan göçmen kuşlar
Görmedik dediler önlerine eğildi başlar
Hasreti anlattım gözlerinden akıttı yaşlar
Cebimde yokmuş mendil almaya giderim

Her sabah rüyama sordum seni gördün mü?
Akşama kadar hasreti toprağa gömdün mü?
Gece olunca hemen mevsim kışa döndün mü?
Sol yanım üşüdü yanına ısınmaya giderim

Yağsız kandil gibi olup karardım söndüm
Sevdayı ararsan ben gideceğin tek yöndüm
İçimde aradım bulamadım geri tek döndüm
Bende bu dünyadan sensiz göçer giderim