Bir kuru çalıya dal ettin beni
Ateşlere attın kül ettin beni
Gün olur terk eder ömür bedeni
Omuzlar üstünden kayar giderim
Sevincim ümidim yalana döner
Neyim var neyim yok talana döner
Kendi evim bile yabana döner
Ötelerden bir ses duyar giderim
O gün ben giderim yüreğim kalır
Bir de yüreğimde sevdiğim kalır
Elimde yalnızca kefenim kalır
Her şeyi yerine koyar giderim
Belki yetişemem bu yıl bahara
Neyleyim alnımın yazısı kara
Derince kazılmış bir boş mezara
Yorgun bedenimi yayar giderim
Kırılır sonunda kolum kanadım
Tükenir umudum dolar miâdım
Son defa taşlara yazılır adım
Bir meçhul kervana uyar giderim.
Kayıt Tarihi : 9.1.2012 23:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriya Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/09/giderim-2-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!