Giderim Şiiri - Melik Polat

yürürüm arşa yükselmeye yürürüm Başım göge erer mi söylerim sözüm tesir eder mi Tesirden öte göze deger mi Dinleyin beni ey özde ve sözde bağılcıklar Giderim hüznümü alır boynuma yük eder yine giderim Bedenim beni duygularım ise hüznümü taşır Günahkar bir insan gibi önüme bakar yine giderim ota basmamak adına canlı birini incitmemek adına önüme bakar yine giderim İstediğim Günahkar elleri yok sayıp yine giderim Başımı göge erdirmeden yolu bulursam giderim Avuçlarımdaki bir parça sevgimi alıp yollara ata ata giderim, Attığım sevgiler yeşerinceye kadar ardıma bakmadan giderim Sadakatli olup geceyle gündüzü buluncaya kadar yine giderim Giderim giderim ve ulaşacagım mertebeye ulaşıncaya kadar yine giderim Önden gider,arkadan gider,nihayetinde yine giderim Yılmadan yıkılmadan acı çeker ama yine dönmeden yola bağlı olup yine giderim CAnım gitmeden ben gittim. Canlar bitmeden söz bitmeden zil sesinin bitimi gibi bende biter ve giderim...