sonu olmayan bir hayatdı bizimki yaşarken var olduk ölürken kaybolucaz senin vardığın benım yokluğumda bir anı şimdi kadınımsın hayat ağacımsın belki de benım tek yaşam nedenimsin gururum o kadar katı ki sevgile sana olan hislerıme içimde yaşadığım gibi sana göstermiyorum içimde yanan ateş dudaklarıma dökulunce sözler birden kayboluyor anlatmıyorum kendimi sana yeşeren bir,fidan, dalın,dan kopmuş bir gül içimde yanan bir ateş kaplar butun içimi yakar beni anlatamam sana olan duygularımı sen pınlar gözlum içimdekı bu ateşı söndür bırak içimdekı ateşi senınle öldüre biliyim canım yıkık bir ev kap kara bir köşede kıvranıp sözlerde sana bakarak konuşmak bana acı verıyor yanlızım kaldığım geceler sana ne kadar hasretim bir bilsen gün bir günde bana doğru dönse güneşini bana çevirse yolumda karanlık köşeleri bana gösterse sevgilim ömrümde sen varsın her anında her dakasında sen varsın sen
Ersan SamKayıt Tarihi : 30.12.2008 10:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!