Giderim Şiiri - Areş Kürcanlı

(İki abimin ruhsati ile...!)

Tamamladım ben işimi
Bir sabah çıkar giderim
Sana olan ateşimi
İçimde yakar giderim

Durduramaz ne ellerin
Ne gözlerin ne dillerin
Karşıma çıkan yolların
Sırtına çıkar giderim

Yüzüm dönük rüzgarlara
Elvedasız dosta-yara
Ucları karlı dağlara
Son defa bakar giderim

Hoşça kal güzel Tebriz'im
Sevdiğim turnagöz kızım
Ben sana bir sığmaz sızım
zamansız çakar giderim

Geldiğime pişman gibi
Olduğuma düşman gibi
Tenden bezmiş bir can gibi
Cihandan bıkar giderim

Benim yolum bir hayrettir
Altı üstü kıyamettir
Alameti bir rozettir
Yakama takar giderim

Kalan sürsün sefasını
Çeken çeksin cefasını
Ben şu dehrin vefasını
Başına yıkar giderim

Nuh' nebinin deryasından
Kıl Köprü'nün dargasından
Cehennemin ortasından
Sel gibi akar giderim

Öldürdüm bende ki beni
Sardım eynine kefeni
Tabutlayıp yorgun teni
Çukura sokar giderim

Hayaloğlu' abim gibi
O gözleri mavim gibi
O kalbi kallavim gibi
''Kafama sıkar giderim''