Giderim. Şiiri - Yavuz Değirmenci

Mutluluk cemine gelmedi sıram
Etrafıma baka-baka giderim
O fitne bakışla depreşti yaram
Dişlerimi sıka-sıka giderim

Aşka erişemez cenk edip bıkan
Felek kalkanına kör kurşun sıkan
Sevda yollarında önüme çıkan
Engelleri yıka-yıka giderim

Kader güldürecek diye yüzümü
Hiç bozmadım gayretimi özümü
O vefasız yâre en son sözümü
Hep ağzıma tıka-tıka giderim

Yılları anlatır saçımda aklar
O aklar içinde derdimi saklar
Bir ahın üstüne bin daha ekler
Bir lahavle çeke çeke giderim

Küçücük Dünya’mı yıktın başıma
Zemzem diye hasret kattın aşıma
Haydi git aldırma,sen göz yaşıma
Ben içime döke döke giderim

Sorunca dedi ki;hayır şekerim
Meğerse gönlünde hiç yokmuş yerim
Duyunca tükendi,kesildi ferim
Diz üstüne çöke-çöke giderim

Lokman hekim duyup gelmez çağrıma
Hiçbir ilaç yetmez gönül ağrıma
Ayrılık hançeri saplı bağrıma
Hasretliği eke-eke giderim

Gelir diye hergün kapıya çıkıp
Gönlümde bir umut çırası yakıp
Sevda ışığıyla yollara bakıp
Hep boynumu büke büke giderim

Keklik ağlar ayrılınca eşinden
Kanlar damlar ok saplanan döşünden
Ummana karışmış yârin peşinden
Sel olupta aka-aka giderim

Yeter sönsün desen,sönmez bu yürek
Yeter dönsün desen,dönmez bu yürek
Yeter dinsin desen,dinmez bu yürek
Şu sinemden söke-söke giderim

DEĞİRMENCİ nice engeli aştım
Ne yazık ateşten girdaba düştüm
Daha ham değilken kavruldum,piştim
Şu bağrımı yaka-yaka giderim