Giderim Şiiri - Seyfi Ali Yaşar

Doğdu göğün göbeğinde
Plazlanan kır at
Akıp gitme vakti önümüz Sırat
Köprüsünde benim ecdat

Yakmasa içimi haksızlığın zulmeti
Sanki beyin dediğin boş bizdeki
Elbet bulunur bununda hikmeti
Uyandığında oğlum uykusundan ebedi

Söner birgün şairlerin sesi
Kararır mürekkepler gecelerin ertesi
Mahlasında kütüksüz isimleri an
Göklerin durduğu an

Ne soysuzmuş bu yüzsüz
Al sana aptal kafa yüz üstünen yüz
Kuruyup düştüğünde karanlık çukura
Alkışlar nidalar gidişinin ardı sıra

Üşüsede ayaz kesen gecede eller
Kusar orta yere beyninide gider
Kan olur yazarda çizer
Satar ruhunu CİBRİL'EDE gider